FERHAT VE ŞİRİN

[NİLSU]

Sevda derinlerdedir, oysa Ferhat
üstünü kazmada dağın
kalbimin,
yani o yağmur
ve acıdan ocağın
madenini, laciverdi ve mahmur
bir
ağrıyla delmede
şirin
ve en asılmaz, en derin
bir şiirin yurt
edindiği
billur bir köşke girmede
Leyla
ve mecnuncun, yani o
çölden
ve ağıttan otağın
önünde, bir adak gibi
ölüme diz
çöktürmede
Leyla
ve yakut,... şafak ve irin
ile emzirdiği bir
gözün
boynunu vurmada
şirin
sevda derinlerdedir, oysa Ferhat
üstünü
kazmada dağın